تولد فرشته ي كوچك من 😇

يكي بود يكي نبود ، زير آسمون تهرون يه خونه بود ، توي اين خونه دو نفر بودن كه با هم زندگي ميكردن ،  خيلي همديگه رو دوست داشتن و زندگي خوبي رو كنار هم ميگذروندن . روزها گذشت و گذشت تا اينكه توي يه روز قشنگ بهاري خانوم خونه به آقاي خونه يه خبر خيلي خوب داد، اون خبر اين بود كه اونا يه مسافر كوچولو داشتن كه قرار بود بياد و زندگيشونو خيلي خيلي قشنگتر كنه . خلاصهههه دوتايي كلي خوشحال شدن و خدا رو بابت اين لطفش شكر كردن. 

روز ٣١ خرداد ٩٥ كه روز تولد مامان اين فرشته كوچولو بود ...

  اولين تاريخ ويزيت دكتر بود. اون روز مامان ناعمه بهترين كادوش رو گرفت ، اون كادو شنيدن صداي قلب فرشته كوچولوي توي دلش بود. از همون موقع بود كه مامان عاشق اين فسقلي شد. 

بعد از ٣ ماه كه مامان خانوم رفت سونوگرافي ، خانم دكتر بهش گفت نيني پسره ، مامان ناعمه هم با اينكه ته دلش دختر دوست داشت ولي بازم خدا رو شكر كرد كه نيني فينگيليش سالم و خوشحاله (ميدونم خوشحال بود چون كلي بپر بپر ميكرد تو دل ماماني ) . ماه ٦ بارداري مامان و بابا رفتن سونوگرافي دوباره براي چك كردن سلامت نيني جون، قبل از اينكه مامان بره توي اتاق بابايي گفت: اگر بهت بگن نينيمون دختره چي كار ميكني؟ مامان بهش گفت: از خوشحالي سكته ميكنم ، ولي در كمال شگفت انگيزناكي (چه كلمه اي گفتم 😳) مامان اومد بيرون و با خوشحالي گفت نيني دخملههههه 😍😍😍 ... 

خلاصه روزاي بارداري با همه شيرين ها و سختي ها و لگد زدناي نيني كوچولو گذشت... گذشت و گذشت تا روز ٧ بهمن ٩٥. چرا ٧ بهمن؟ آخه دكتر كاشاني زاده كه قرار بود اين جوجه رو به دنيا بياره از خيلي وقت پيشش گفته بود روز ٧ بهمن به دنيا مياد . ولي در كمال تعجب همه نيني اون روز نيومد ، فرداش هم نيومد ، پس فرداش هم نيومد .... نيومد و نيومد تااااااا روز ١٣ بهمن كه فرشته كوچولو قدم مباركشون رو روي چشم ما گذاشتن و تشريف اوردن بغل مامان جونشون ☺️

از اون روز ثنا خانوم شد عزيزدل مامان و بابا و مامان بزرگا و بابابزرگا و عمه و دايي و عموهاش 🙃🙃🙃🙃 . قصه ي ما به سر نرسيد كلاغه به خونه اش رسيد  حالا تازه اول قصه ي ماست كه بعدا براتون تعريف ميكنم.